Venus is vergelijkbaar met de Aarde
- qua grootte (een straal van 6051 km vergeleken met 6378 km voor de Aarde)
- qua dichtheid (5.25 tegenover 5.52)
Daaruit leiden we af dat de twee planeten een vergelijkbare interne structuur hebben, maar dat is niet zeker.
De interne structuur van de planeet Venus bestaat uit
De gemiddelde dichtheid (5.25 g/cm³) geeft aan dat Venus, net zoals de Aarde, opgebouwd moet zijn uit silicaatrotsen en dat het een gedifferentieerde planeet is.
Omwille van het gebrek aan seismologische gegevens, werd een model voor de interne structuur voorgesteld op basis van gravimetrische gegevens.
This is how we deduce that the two planets have a similar internal structure, but this is not certain.
Dit model suggereert dat Venus een kern met een straal van 2900 km heeft die opgebouwd is uit twee delen:
- een buitenste kern die bestaat uit vloeibaar ijzer en nikkel
- een binnenste kern van vast ijzer en nikkel
Tot nu toe hebben we nog geen magnetisch dipoolveld op Venus gemeten. Dit kan te wijten zijn aan de trage rotatie of aan grote veranderingen in het verleden, maar het kan ons ook dingen vertellen over de interne structuur: misschien heeft Venus geen vloeibare kern.
De vraag of de kern vloeibaar is of vast blijft open; berekeningen van traagheidsmomenten van Venus zijn onmogelijk omdat de planeet te traag roteert.
Venus kerntemperatuur onbekend
De temperatuur van de kern is ook onbekend omdat, zoals bij alle grote lichamen, het verval van radioactieve elementen in de kern behoorlijk wat warmte veroorzaakt die van de kern weggevoerd moet worden door convectie.
Vorige missies hebben echter nooit een teken van tektoniek vastgesteld. Dus misschien is de wijze waarop het warmtetransport op Venus verloopt helemaal anders dan op Aarde. We kunnen enkel zeggen dat de interne structuur beperkt is.
Rond de kern bevindt zich waarschijnlijk een silicaatmantel met een dikte van ongeveer 3000 km, waarbij de hitte van de buitenste lagen groot genoeg is om een gedeeltelijke toestand van fusie tussen de materialen te veroorzaken tot een tamelijk grote diepte.
Kenmerken van de Venuskorst
De dikte van de korst wordt, volgens tektonische vervormings- en viskeuze relaxatiemodellen, geschat tussen 10 en 30 km. Analyses door verschillende Venera-sondes bewezen dat het externe materiaal van Venus lijkt op graniet en basalt (silicaatrotsen met metalen) op Aarde.
Het systeem van continentale platen is minder complex dan op Aarde. De meer vervormbare rotsen absorberen de meeste effecten van continentale drift.
