Skip to main content

Waarom observeren we meteoren?

Een meteoor (algemeen bekend als een 'vallende ster') is het lichtgevende fenomeen dat ontstaat door de interactie van een meteoroïde met de atmosfeer van de aarde. De meteoroïden kunnen visueel worden gedetecteerd en onderzocht, maar ook door radiowaarnemingen.

Dit is waarom wetenschappers kunnen leren van meteoren:

  1. We kunnen de atmosferische laag op 90-100 kilometer hoogte, de ionosfeer genaamd, rechtstreeks bestuderen door radiometeoren te observeren. Deze luchtlaag is te hoog voor vliegtuigen (die op 10-12 kilometer hoogte vliegen) of weerballonnen (maximaal enkele tientallen kilometers hoogte), en te laag voor satellieten. Het kan alleen ter plaatse worden onderzocht met behulp van dure raketten, terwijl meteoren ons continu de kans geven om deze regio te bestuderen.
     
  2. Sporadische meteoren zijn er vaak al sinds het ontstaan ​​van het zonnestelsel. Als zodanig kunnen ze ons iets leren over de vorming van het zonnestelsel.
     
  3. Kometen vormen een lange staart als ze dicht bij de zon komen. Als deze staart de baan van de aarde kruist, zien we elk jaar in dezelfde periode meteorenzwermen. We kunnen dus kometen bestuderen door de meteorenzwermen te bestuderen.
     
  4. Op aarde beschermt de atmosfeer ons goed tegen inslagen van meteoroïden. In de ruimte missen we echter deze bescherming. In een lage baan om de aarde is (door de mens veroorzaakt) ruimteschroot veel overvloediger aanwezig dan meteoroïden. Voor interplanetaire ruimtevaart spelen meteoroïden een belangrijkere rol. Bovendien is de snelheid van meteoroïden vaak veel hoger dan de (relatieve) snelheid van ruimteafval, en dus een bron van potentiële schade aan ruimtevaartuigen.
Perseïden meteorenzwerm in 2015. Afbeelding credits: mLu.fotos Duitsland CC-licentie.